اضطراب و ترس

هر کسی دچار اضطراب می‌شود و آن، تشویشی:فراگیر، ناخوشایندو مبهم است.که اغلب، علایم دستگاه خودکار (اتونوم) نظیر:سردرد ،تعریق ، تپش قلب ، احساس تنگی در قفسه سینهو ناراحتی مختصر معده نیز با آن همراه است.

 فرد مضطرب ممکن است احساس بی‌قراری هم بکند که نشانه‌اش این است که:نمی‌تواند به مدت طولانی یکجا بنشیند یا بایستد.

#ترس_و_اضطراب

اضطراب، هشداری است که فرد را گوش به زنگ می کند؛ یعنی:به فرد هشدار می دهد خطری در راه است و باعث می شود که فرد بتواند برای مقابله با خطر آتی و پیش رو، اقداماتی به عمل آورد.

ترس هم هشداری است که فرد را گوش به زنگ می کند، ولی:باید آن را از اضطراب افتراق داد.

 ترس در پاسخ به خطری:معلوم ، بیرونی ، معین و آنی یا درحال نزدیک شدن ایجاد می شود.

 حال آنکه اضطراب در پاسخ به تهدیدی پیدا می شود که:نامعلوم ، درونیو مبهم است 

آیا اضطراب جنبه‌های انطباقی دارد؟اضطراب و ترس علایم هشداردهنده‌ای هستند که:خطری بیرونی و درونی را اعلام می‌کنند.

اضطراب را می‌توان پاسخی بهنجار و انطباقی تلقی کرد که:

  -موجب حفظ حیات می شود و:خطر وقوع صدمه جسمی، درد، بی پناهی، احتمال مجازات، یا برآورده نشدن نیازهای اجتماعی یا جسمانی، خطر جدایی از محبوب، خطر بروز مانعی در برابر ارتقای موقعیت یا منزلت فرد، و سرانجام خطراتی را اعلام می‌کند که در برابر کلیت و یکپارچگی فرد وجود دارد.

 -. اضطراب باعث می‌شود فرد برای پیشگیری از آن خطرات و تهدیدها یا برای تخفیف عواقب آنها کاری بکند.

 - .اضطراب فرد را گوش به زنگ می‌کند تا اقداماتی انجام دهد که از خطر جلوگیری شود؛ بنابراین اضطراب از وارد شدن صدمات پیشگیری می‌کند.