يکي از شايعترين اختلالهاي روانپزشکي در کودکان، ناخنجويدن است که جزو گروه بيماريهاي عادتي محسوب ميشود. انگشت مکيدن نيز از ديگر موارد اختلال عادتي مشابه ناخن جويدن در کودکان به شمار ميرود. شيوع ناخن جويدن در کودکان حدود 10 درصد است. اين اختلال هم در پسربچهها و هم در دختربچهها ديده ميشود. در بيشتر موارد، اين بيماري بين 2 تا 4 سالگي شروع ميشود. تعداد قابلتوجهي از اين کودکان دورههايي از انگشت مکيدن را نيز دارند.
معمولا در ابتدا ناخن جويدن به شکل کندن پوست اطراف ناخن شروع ميشود و در ادامه، کودک ناخنها را با دست جدا ميکند و سپس با دندانش، آنها را ميجود. کندن جوشهاي صورت، موهاي بدن و گاهي حتي کندن مو با اين اختلال ديده ميشود.
تست روانشناسی(معرفی برنامه اندرویدی)